landinfo Suriname

Suriname, gelegen aan de noordkust van Zuid-Amerika, heeft een complexe geschiedenis die zowel gekenmerkt wordt door inheemse beschavingen als koloniale overheersing. De oorspronkelijke bewoners van Suriname, waaronder de Arowakken, Cariben, Wayana en Warau, zijn al eeuwen aanwezig. Vandaag de dag maakt ongeveer 3% van de bevolking deel uit van deze inheemse groepen, die nog steeds een rol spelen in de culturele identiteit van het land.

De Europese kolonisatie begon in 1630 met de Britten, die het gebied gebruikten voor tabaksplantages en lokale bewoners als slaven inzetten. In 1667 veroverden de Nederlanders Suriname en voerden een langdurige strijd om de controle. In de daaropvolgende eeuwen, vooral tijdens de periode van slavernij, werd de basis gelegd voor de huidige etnische diversiteit van Suriname, met sterke Afrikaanse, Indiase, en Aziatische invloeden.

Na de afschaffing van de slavernij in de 19e eeuw werd Suriname bevoorraad met arbeidsmigranten uit China, India en Indonesië, die betrokken waren bij de exploitatie van de plantages. Dit leidde tot een versmelting van culturen die vandaag de dag nog steeds in de samenleving van Suriname zichtbaar is.

In 1975 verkreeg Suriname onafhankelijkheid, maar de politieke stabiliteit bleef problematisch, met onder andere de militaire coup van 1980 en de beruchte Decembermoorden in 1982, waarbij 15 prominente tegenstanders werden vermoord. Desi Bouterse, de betrokken legerleider, regeerde tot 2020 afwisselend als president en is zonder meer de meest controversiële figuur in de Surinaamse politiek.

De economie van Suriname beleefde een periode van groei in de beginjaren van de 21e eeuw, voornamelijk gedreven door de mijnbouwsector, met export van onder andere goud, olie en bauxiet. In de periode na 2015 zag Suriname een scherpe economische terugval door de daling van de grondstofprijzen, zoals goud en olie, die een cruciale rol spelen in de economie van het land. De recessie verslechterde in 2020, met een negatieve economische groei van -16%, veroorzaakt door de stijgende schuldenlast, inflatie en de gevolgen van de coronapandemie.

Tegen 2024 lijkt er echter enige stabilisatie en voorzichtig herstel te zijn. De regering heeft fiscale hervormingen doorgevoerd, zoals de invoering van een belasting op toegevoegde waarde (BTW), wat heeft bijgedragen aan een verbetering van de overheidsinkomsten. Ook is er vooruitgang geboekt op het gebied van de schuldpositie, met een overschot op de primaire rekening en een dalende inflatie, wat verdere economische stabiliteit belooft. Cruciaal voor de toekomst is de opstart van de offshore oliesector, wat potentieel kan leiden tot een versterking van de economische groei.