Landinfo
Alle informatie over je rondreis door Marokko
- Home
- Marokko
landinfo Marokko
Van de drukke markten tot de verlaten woestijn en van het ruige Atlasgebergte tot de ontspannende stranden. Marokko is zonder twijfel een van de veelzijdigste landen in Noord-Afrika. Met een gastvrije bevolking, een verleidelijke keuken en fascinerende natuurgebieden is dit een van de snelst groeiende bestemmingen van de afgelopen jaren. Lees hier alles over de geschiedenis, de bevolking en het klimaat van Marokko en ervaar het allemaal tijdens rondreis in Marokko.
Bevolking, taal en cultuur
Marokko, met een bevolking van 37 miljoen mensen, kent een rijke etnische diversiteit. Een aanzienlijk deel van de bevolking is van Berberse afkomst. De Berbers, een inheemse groep, bewoonden het westelijke deel van Noord-Afrika al lange tijd voordat de Arabieren in de zevende eeuw arriveerden. Dit gebied beslaat tegenwoordig Marokko, Algerije, Libië, Tunesië, Mali, Senegal en Niger. Vandaag de dag leven er in deze landen nog steeds verschillende Berberse gemeenschappen, elk met hun eigen taal en lokale tradities.
De tweede grote etnische groep in Marokko zijn de Arabieren. Aan het einde van de 7e eeuw trokken zij door het Midden-Oosten en Noord-Afrika om de islam te verspreiden. Vrijwel alle Berbers in Marokko bekeerden zich en leefden naast de nieuwkomers. De meeste Marokkanen zijn tegenwoordig een mix van Berberse en Arabische afkomst, waardoor de etnische verschillen nauwelijks waarneembaar zijn, hoewel er soms nog wel culturele verschillen merkbaar zijn.
De Arabische cultuur domineert in Marokko, vooral in stedelijke gebieden en in het noorden van het land. Ongeveer 99 procent van de bevolking is moslim, en de islam is de staatsgodsdienst. Religieuze invloeden zijn overal zichtbaar in de cultuur, zoals in de architectuur van imposante moskeeën, traditionele kleding, sociale omgangsvormen en kunst.
Eten en drinken vormen een belangrijk onderdeel van de Marokkaanse cultuur. Populaire gerechten zoals couscous, tajine en harira bevatten tal van kruiden en specerijen en worden vaak met brood geserveerd. Traditioneel eten Marokkanen vijf maaltijden per dag, waarbij de rest van hun activiteiten hieromheen worden gepland. Een van deze "maaltijden" is thee en brood in de late middag. Muntthee, de nationale drank van Marokko, wordt op een bijzondere manier bereid en het drinken ervan is een essentiële ervaring.
Fez wordt vaak beschouwd als het culturele hart van Marokko. Deze eeuwenoude stad is een centrum voor ambachtelijke producten zoals textiel, hout, keramiek en leer, die in kleine, authentieke werkplaatsen worden vervaardigd. Schalen met kleurrijke patronen en handgeweven tapijten worden verkocht op markten en in winkelstraten.
In Marokko worden minstens vier verschillende Berbertalen gesproken, vooral in het Atlasgebergte. Bekende Berbertalen zijn bijvoorbeeld Riffijns en Tashelhiyt (of Souss Berbers). De officiële taal van Marokko is echter het standaard Arabisch, de taal die kinderen op school leren en die wordt gebruikt voor officiële documenten. In de dagelijkse omgang spreekt men vaak een dialect van het Arabisch, het Marokkaans-Arabisch. Daarnaast wordt Frans veel gebruikt als tweede taal, vooral in de media en het onderwijs.
De tweede grote etnische groep in Marokko zijn de Arabieren. Aan het einde van de 7e eeuw trokken zij door het Midden-Oosten en Noord-Afrika om de islam te verspreiden. Vrijwel alle Berbers in Marokko bekeerden zich en leefden naast de nieuwkomers. De meeste Marokkanen zijn tegenwoordig een mix van Berberse en Arabische afkomst, waardoor de etnische verschillen nauwelijks waarneembaar zijn, hoewel er soms nog wel culturele verschillen merkbaar zijn.
De Arabische cultuur domineert in Marokko, vooral in stedelijke gebieden en in het noorden van het land. Ongeveer 99 procent van de bevolking is moslim, en de islam is de staatsgodsdienst. Religieuze invloeden zijn overal zichtbaar in de cultuur, zoals in de architectuur van imposante moskeeën, traditionele kleding, sociale omgangsvormen en kunst.
Eten en drinken vormen een belangrijk onderdeel van de Marokkaanse cultuur. Populaire gerechten zoals couscous, tajine en harira bevatten tal van kruiden en specerijen en worden vaak met brood geserveerd. Traditioneel eten Marokkanen vijf maaltijden per dag, waarbij de rest van hun activiteiten hieromheen worden gepland. Een van deze "maaltijden" is thee en brood in de late middag. Muntthee, de nationale drank van Marokko, wordt op een bijzondere manier bereid en het drinken ervan is een essentiële ervaring.
Fez wordt vaak beschouwd als het culturele hart van Marokko. Deze eeuwenoude stad is een centrum voor ambachtelijke producten zoals textiel, hout, keramiek en leer, die in kleine, authentieke werkplaatsen worden vervaardigd. Schalen met kleurrijke patronen en handgeweven tapijten worden verkocht op markten en in winkelstraten.
In Marokko worden minstens vier verschillende Berbertalen gesproken, vooral in het Atlasgebergte. Bekende Berbertalen zijn bijvoorbeeld Riffijns en Tashelhiyt (of Souss Berbers). De officiële taal van Marokko is echter het standaard Arabisch, de taal die kinderen op school leren en die wordt gebruikt voor officiële documenten. In de dagelijkse omgang spreekt men vaak een dialect van het Arabisch, het Marokkaans-Arabisch. Daarnaast wordt Frans veel gebruikt als tweede taal, vooral in de media en het onderwijs.
1/6
Geschiedenis, politiek en economie
De Berbervolken leefden al zo'n 5.000 jaar geleden in het gebied dat we nu Marokko noemen, maar de geschreven geschiedenis van het land begint rond de 8e eeuw v.Chr. toen de komst van de Feniciërs een tijdperk van buitenlandse invloeden inluidde. De noordkust van Marokko werd eeuwenlang een onderdeel van het Carthaagse Rijk, en sommige Berbervolken in het binnenland onderhielden handelsrelaties met dit rijk.
Later ontstond er een Berbers koninkrijk in het noorden van het huidige Marokko en Algerije. Dit rijk, genaamd Mauretania, is historisch gezien weinig gedocumenteerd. In het jaar 44 werd Mauretania ingelijfd bij het Romeinse Rijk als provincie.
Rond de 7e eeuw begon de Arabische heerschappij zich uit te breiden naar het gebied van Marokko. De Arabische taal en het islamitische geloof werden geïntroduceerd in de regio. Hoewel de meeste Berbers zich bekeerden tot de islam, behielden zij hun eigen gebruiken. Er waren ook verschillende opstanden van Berbervolken tegen de Arabische heersers – zo stichtten zij onafhankelijke staten, zoals het koninkrijk van Nekor in het Rifgebied.
In de daaropvolgende eeuwen wisselde de macht in het gebied meerdere malen tussen Berbers en Arabieren. Ook Europese mogendheden kregen steeds meer interesse in de kolonisatie van Marokko. Na verschillende pogingen van de Portugezen, Fransen, Duitsers en Spanjaarden, werd het gebied in de vroege twintigste eeuw uiteindelijk verdeeld tussen Frankrijk en Spanje. Toch bleef de soevereine heerschappij bij de toenmalige sultan liggen.
In 1921 riep de Riffijnse bevolking een eigen republiek uit als protest tegen de Franse en Spaanse bezetters. Een lange reeks van protesten en onafhankelijkheidsbewegingen leidde uiteindelijk in de jaren vijftig tot Marokkaanse onafhankelijkheid. Sindsdien heeft het land een rol gespeeld in enkele conflicten en oorlogen. Een nog altijd voortdurend conflict is de kwestie van de Westelijke Sahara. Dit gebied ten zuiden van Marokko wordt sinds de jaren zeventig geclaimd door zowel Marokko als de inheemse Saharanen, die het gebied hebben uitgeroepen tot de Arabische Democratische Republiek Sahara.
Afgezien van dit conflict heeft Marokko de afgelopen jaren een stabiel politiek landschap gehad. Het land heeft sterke banden met westerse grootmachten en zet zich sterk in tegen de bestrijding van terrorisme. Marokko is een monarchie met een koning als staatshoofd en een minister-president als regeringsleider. De Marokkaanse koning heeft meer politieke macht dan bijvoorbeeld het Nederlandse koningshuis, dat slechts een ceremoniële functie heeft.
De economie van het land groeit al een halve eeuw gestaag. Belangrijke economische drijfveren zijn onder meer mijnbouw, toerisme, landbouw, visserij en de auto-industrie. Frankrijk is al lange tijd een belangrijke handelspartner van Marokko.
Later ontstond er een Berbers koninkrijk in het noorden van het huidige Marokko en Algerije. Dit rijk, genaamd Mauretania, is historisch gezien weinig gedocumenteerd. In het jaar 44 werd Mauretania ingelijfd bij het Romeinse Rijk als provincie.
Rond de 7e eeuw begon de Arabische heerschappij zich uit te breiden naar het gebied van Marokko. De Arabische taal en het islamitische geloof werden geïntroduceerd in de regio. Hoewel de meeste Berbers zich bekeerden tot de islam, behielden zij hun eigen gebruiken. Er waren ook verschillende opstanden van Berbervolken tegen de Arabische heersers – zo stichtten zij onafhankelijke staten, zoals het koninkrijk van Nekor in het Rifgebied.
In de daaropvolgende eeuwen wisselde de macht in het gebied meerdere malen tussen Berbers en Arabieren. Ook Europese mogendheden kregen steeds meer interesse in de kolonisatie van Marokko. Na verschillende pogingen van de Portugezen, Fransen, Duitsers en Spanjaarden, werd het gebied in de vroege twintigste eeuw uiteindelijk verdeeld tussen Frankrijk en Spanje. Toch bleef de soevereine heerschappij bij de toenmalige sultan liggen.
In 1921 riep de Riffijnse bevolking een eigen republiek uit als protest tegen de Franse en Spaanse bezetters. Een lange reeks van protesten en onafhankelijkheidsbewegingen leidde uiteindelijk in de jaren vijftig tot Marokkaanse onafhankelijkheid. Sindsdien heeft het land een rol gespeeld in enkele conflicten en oorlogen. Een nog altijd voortdurend conflict is de kwestie van de Westelijke Sahara. Dit gebied ten zuiden van Marokko wordt sinds de jaren zeventig geclaimd door zowel Marokko als de inheemse Saharanen, die het gebied hebben uitgeroepen tot de Arabische Democratische Republiek Sahara.
Afgezien van dit conflict heeft Marokko de afgelopen jaren een stabiel politiek landschap gehad. Het land heeft sterke banden met westerse grootmachten en zet zich sterk in tegen de bestrijding van terrorisme. Marokko is een monarchie met een koning als staatshoofd en een minister-president als regeringsleider. De Marokkaanse koning heeft meer politieke macht dan bijvoorbeeld het Nederlandse koningshuis, dat slechts een ceremoniële functie heeft.
De economie van het land groeit al een halve eeuw gestaag. Belangrijke economische drijfveren zijn onder meer mijnbouw, toerisme, landbouw, visserij en de auto-industrie. Frankrijk is al lange tijd een belangrijke handelspartner van Marokko.
Natuur
Een kustlijn aan zowel de Middellandse Zee als de Atlantische Oceaan, het veelzijdige Atlasgebergte en de eindeloze duinen van de Sahara – aan fascinerende natuurgebieden is er geen gebrek in Marokko. Deze grote variatie in ecosystemen biedt huis aan unieke dier- en plantensoorten die in de nationale parken en natuurreservaten worden beschermd.
Aan de kust van Marokko bruist het van het leven. Hier liggen een aantal grote steden, zoals Rabat, Tanger en Casablanca, maar ook ongerepte natuurgebieden vol fascinerende flora en fauna. De Marokkaanse kust is onder meer het leefgebied van zeldzame vogelsoorten, zoals de heremietibis, en zeezoogdieren zoals walvissen, dolfijnen en tuimelaars.
Het Atlasgebergte bestaat uit besneeuwde pieken van ruim 4.000 meter, verborgen Berberdorpjes en valleien vol dennenbomen en eiken. In dit gebied leven onder meer berberapen (een soort makaken), wilde zwijnen, roofvogels en hagedissen. De Todra-kloof is een kalksteengebied in het oostelijke deel van het Atlasgebergte. De rivier die door de kloof stroomt, heeft in vele eeuwen een indrukwekkend landschap uitgesleten. De wanden zijn op sommige plaatsen honderden meters hoog, waardoor dit natuurlijke landschap een spectaculaire indruk maakt.
Een plek die reizigers in Marokko niet mogen overslaan is de woestijn. De Sahara is een enorme zandwoestijn die het noordelijke deel van het Afrikaanse continent bestrijkt. Het oostelijke deel van het Atlasgebergte loopt geleidelijk over in deze uitgestrekte wildernis. Het Marokkaanse deel van de Sahara staat bekend om de sprookjesachtige oranje zandduinen. Hoewel het landschap er dor en verlaten uitziet, leven in de Sahara een groot aantal diersoorten. Gazellen, vossen, knaagdieren, slangen en jakhalzen zijn een aantal van de vele bewoners van deze woestijn.
Aan de kust van Marokko bruist het van het leven. Hier liggen een aantal grote steden, zoals Rabat, Tanger en Casablanca, maar ook ongerepte natuurgebieden vol fascinerende flora en fauna. De Marokkaanse kust is onder meer het leefgebied van zeldzame vogelsoorten, zoals de heremietibis, en zeezoogdieren zoals walvissen, dolfijnen en tuimelaars.
Het Atlasgebergte bestaat uit besneeuwde pieken van ruim 4.000 meter, verborgen Berberdorpjes en valleien vol dennenbomen en eiken. In dit gebied leven onder meer berberapen (een soort makaken), wilde zwijnen, roofvogels en hagedissen. De Todra-kloof is een kalksteengebied in het oostelijke deel van het Atlasgebergte. De rivier die door de kloof stroomt, heeft in vele eeuwen een indrukwekkend landschap uitgesleten. De wanden zijn op sommige plaatsen honderden meters hoog, waardoor dit natuurlijke landschap een spectaculaire indruk maakt.
Een plek die reizigers in Marokko niet mogen overslaan is de woestijn. De Sahara is een enorme zandwoestijn die het noordelijke deel van het Afrikaanse continent bestrijkt. Het oostelijke deel van het Atlasgebergte loopt geleidelijk over in deze uitgestrekte wildernis. Het Marokkaanse deel van de Sahara staat bekend om de sprookjesachtige oranje zandduinen. Hoewel het landschap er dor en verlaten uitziet, leven in de Sahara een groot aantal diersoorten. Gazellen, vossen, knaagdieren, slangen en jakhalzen zijn een aantal van de vele bewoners van deze woestijn.
1/6
Inspiratie en mooie reizen
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang wekelijks de beste aanbiedingen en reisinspiratie