Indonesië

Bevolking

Indonesië heeft momenteel een bevolking van ongeveer 273 miljoen mensen, waarmee het een van de dichtstbevolkte landen ter wereld is, na China, India en de Verenigde Staten. De bevolkingsdichtheid is vooral hoog op Java en Bali, waar de meeste industrie en werkgelegenheid zich bevinden. De etnische diversiteit is indrukwekkend met meer dan 300 verschillende etnische groepen. Elke groep heeft zijn eigen unieke tradities en gewoonten.

De belangrijkste etnische groepen zijn de Javanen, Sundanezen, Balinezen, Dayaks (Kalimantan) en Acehers (Sumatra). Er zijn ook significante minderheden zoals de Chinezen, die een prominente gemeenschap van ongeveer vijf miljoen mensen vormen, evenals Euraziaten, Arabieren en Indiërs.

De Indonesische taal: Bahia Indonesia

De officiële taal is Bahasa Indonesia, een samengestelde taal die veel woorden uit het Nederlands heeft overgenomen, zoals 'bangkrut' (bankroet), 'aardappel', 'koelkast', 'kantoor', 'notaris', 'polisi' (politie), 'karcis' (kaartjes), en 'dongkrak' (dommekracht). Hoewel Bahasa Indonesia de officiële taal is, spreken veel bevolkingsgroepen ook hun eigen regionale talen. Engels wordt vaak onderwezen op scholen, en de oudere generatie spreekt soms nog Nederlands, vooral in stedelijke gebieden.

Cultuur

Indonesië heeft een rijke cultuur met tal van feestdagen. Naast nationale feestdagen zijn er ook religieuze feestdagen die jaarlijks op verschillende data vallen.

Op Bali wordt het nieuwe jaar ingeluid met Nyepi, een dag van stilte. De Balinezen werken niet en blijven thuis, en gasten worden gevraagd hetzelfde te doen. Nyepi wordt exclusief op Bali gevierd.

Idul Fitri markeert het einde van de ramadan en wordt uitgebreid gevierd door moslims in heel Indonesië. Gedurende deze tijd reizen veel Indonesiërs naar hun families, wat leidt tot drukte op wegen, treinen en vliegtuigen. Ook op het hoofdzakelijk hindoeïstische Bali wordt Idul Fitri gevierd, wat kan leiden tot extra drukte in hotels en andere voorzieningen.

Indonesië kent een ongeëvenaarde culturele diversiteit. Elke regio heeft zijn eigen tradities, ambachten zoals houtsnijwerk en batik, en unieke bouwstijlen. Historische architectuur en heiligdommen geven een inkijk in het rijke verleden van het land. Dansen en klederdrachten van de verschillende etnische groepen zijn bijzonder bewonderenswaardig.

Iedere Indonesiër moet zijn of haar religie op de identiteitskaart vermelden. Hierdoor wordt officieel gerapporteerd dat 85% van de bevolking moslim is, wat Indonesië het grootste moslimland ter wereld maakt. De overige 15% bestaat uit katholieken, boeddhisten, protestanten en hindoes. In de praktijk integreren veel Indonesiërs elementen van verschillende religies met traditionele gebruiken.

Religieuze en culturele festiviteiten zijn wijdverbreid in Indonesië, vaak met een mix van mystieke en traditionele elementen. Voorouderverering speelt een belangrijke rol in de Indonesische cultuur, met uitgebreide begrafenisrituelen die in het dagelijks leven verankerd zijn, zowel op het islamitische Java als het hindoeïstische Bali.

Geschiedenis

De geschiedenis van Indonesië gaat minstens vijfhonderdduizend jaar terug, zoals blijkt uit de versteende overblijfselen van de "Javamens", gevonden op Oost-Java. Al 3000 jaar voor Christus vonden volksverhuizingen plaats en werden nederzettingen gesticht. De vermenging met de toenmalige Javamens heeft geleid tot de diversiteit aan talen die nu in Indonesië worden gesproken, met meer dan 700 talen in het hele land. Handel tussen de verschillende woongemeenschappen was al in die tijd gebruikelijk.

In de late 7e eeuw ontstond nabij Palembang op Sumatra het boeddhistische rijk Srivijaya, dat een belangrijk handelscentrum werd. In de 8e eeuw begon de bouw van de Borobudur, een gigantisch boeddhistisch monument dat ongeveer vijftig jaar duurde. Dit indrukwekkende bouwwerk werd gebouwd in opdracht van de rijke Sailendra-dynastie en is het grootste boeddhistische monument ter wereld. In de 11e eeuw introduceerden handelaren de islam in de regio.

Vanaf 1602 werd Indonesië bestuurd door de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC), waarna het in 1798 direct onder Nederlands gezag kwam. Het land werd ook kortstondig geregeerd door de Fransen en de Britse Oost-Indische Compagnie, voordat het weer terugkeerde naar Nederlands bestuur. In 1942 bezetten de Japanners de eilanden tijdens de Tweede Wereldoorlog, wat leidde tot een uiterst wrede overheersing. Na de Japanse capitulatie in 1945 droegen zij, tegen de wil van Nederland in, het bewind over aan de Indonesiërs.

In 1945 riep Soekarno, de toenmalige sterke man, de onafhankelijkheid van Indonesië uit en werd hij de eerste president van het zelfstandige Indonesië. Na een vier jaar durende onafhankelijkheidsoorlog en veel verzet werd de soevereiniteit van Indonesië officieel erkend in 1949, door de ondertekening van de betreffende verdragen. Sinds enige tijd erkent ook Nederland de onafhankelijkheidsdatum van 17 augustus 1945 als de feitelijke datum.

De Indonesische regering heeft plannen om de hoofdstad van het land te verplaatsen van Jakarta naar een nieuwe locatie op het eiland Borneo. Dit besluit is genomen vanwege diverse problemen waarmee Jakarta kampt, zoals overbevolking, ernstige verkeerscongestie, vervuiling en het toenemende risico van overstromingen door bodemdaling.

Politiek en economie

Indonesië is een republiek met een democratisch gekozen president. Sinds 2014 wordt het land bestuurd door president Joko Widodo, die in 2019 werd herkozen voor een tweede termijn. De archipel bestaat uit 38 provincies, elk onder leiding van een gouverneur.

Het politieke systeem van Indonesië omvat twee wetgevende lichamen: de Dewan Perwakilan Rakyat (Huis van Afgevaardigden) met 575 leden en de Dewan Perwakilan Daerah (Regionale Vertegenwoordigingsraad) met 136 zetels. Verkiezingen worden om de vijf jaar gehouden.

De Indonesische economie is divers, maar nog steeds sterk afhankelijk van de export van natuurlijke hulpbronnen. De belangrijkste exportproducten zijn olie en gas, maar ook palmolie, rubber, cacao, koffie, thee, tabak, specerijen en hout spelen een cruciale rol. De visserijsector blijft een belangrijke bron van voedsel voor de lokale bevolking.

Naast de landbouw en natuurlijke hulpbronnen, is de mijnbouw een belangrijke economische sector, met significante opbrengsten uit de winning van mineralen zoals koper, goud en tin. Toerisme is echter een van de snelst groeiende sectoren in de economie. Indonesië verwelkomt jaarlijks miljoenen bezoekers, wat aanzienlijke inkomsten genereert. De toerismesector draagt gemiddeld miljarden dollars bij aan de economie.

Op sociaal gebied zijn er aanzienlijke verbeteringen aangebracht in de gezondheidszorg, met de oprichting van meer stedelijke en dorpsklinieken. Ondanks deze vooruitgang blijft de traditionele kruidengeneeskunde populair onder de lokale bevolking. Verder zijn er aanzienlijke inspanningen geleverd om de huisvesting te verbeteren, waarbij sloppenwijken worden opgeknapt of vervangen door betere voorzieningen.