landinfo Canada

De geschiedenis van Canada begint met de komst van mensen die duizenden jaren geleden via de Beringlandbrug van Azië naar Noord-Amerika trokken. Hun afstammelingen werden de inheemse bewoners van Canada, een bevolkingsgroep waaronder tegenwoordig nog ruim 1,6 miljoen Canadezen vallen. Rond het jaar 1000 werden delen van het huidige Canada verkend door Vikingen die in diezelfde periode vestigingen stichtten op IJsland en Groenland. Op het eiland Newfoundland zijn bijvoorbeeld nog overblijfselen te zien van een Vikingnederzetting uit die tijd.

Een belangrijke gebeurtenis die de huidige cultuur van het land vormde, was de Europese kolonisatie van Noord- en Zuid-Amerika. Aan het einde van de vijftiende eeuw werd de Italiaanse ontdekkingsreiziger John Cabot de eerste Europeaan die sinds de Vikingen voet aan land zette in Canada. Hij claimde het land in naam van Hendrik VII van Engeland. Enkele jaren later waren het echter de Fransen die het grondgebied begonnen te koloniseren. In 1534 claimde een Franse ontdekkingsreiziger een deel van het huidige land onder de naam “Canada”.

Al snel ontstonden er conflicten tussen de Fransen en de Engelsen, die zich in Newfoundland en Nova Scotia hadden gevestigd. Bovendien bevochten de Europese kolonisten de oorspronkelijke indianenstammen die al eeuwenlang het land bewoonden. In de zeventiende en achttiende eeuw waren er verschillende oorlogen en conflicten tussen deze verschillende partijen, waardoor de Engelsen de macht kregen in Canada.

Tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog werden enkele steden in Quebec bezet door onafhankelijkheidsstrijders, maar er was niet genoeg steun van de Canadese bevolking om betrokken te raken bij de strijd tegen de Britse Kroon. Toch waren er steeds meer Canadezen die geïnspireerd werden door hun onderburen en behoefte hadden aan meer onafhankelijkheid. In de negentiende eeuw ontstonden er steeds meer opstanden tegen de Britse Kroon, met name vanuit de Franstalige gemeenschap. De Britten probeerden in eerste instantie de Franstalige bevolking te onderdrukken en het Engels als voertaal af te dwingen, waardoor de kloof tussen de Engelstalige en Franstalige bevolking verbreedde.

In 1867 werden de Britse koloniën Nova Scotia, New Brunswick, Ontario en Quebec verenigd in de Canadese Confederatie. In de jaren daarop werden hier de andere provincies aan toegevoegd. Hoewel Canada in de praktijk nog altijd onder invloed van de Britse politiek staat, is het land sinds 1982 volledig onafhankelijk.

Het politieke systeem van Canada is een parlementaire monarchie, gebouwd op sterk democratische tradities. De Britse Koningin Elizabeth II is tevens de Koningin van Canada. Het parlementaire systeem lijkt in veel opzichten op dat van het Verenigd Koninkrijk, met meerdere politieke partijen, een Lagerhuis, een Huis van Afgevaardigden en een Senaat.

De economie van Canada is sterk ontwikkeld. Canada heeft een grote rijkdom aan natuurlijke hulpbronnen, zoals aardgas en aardolie, en is een van ’s werelds grootste exporteurs van landbouwproducten. Ongeveer drie kwart van de Canadezen werkt in de dienstensector, maar ook de vis- en houtindustrie zijn niet weg te denken uit de economie van het land.