Argentinië

Na de onafhankelijkheid in 1816 volgden periodes van dictatuur en democratie. Eén van de bekendste personen uit de geschiedenis van Argentinië is kolonel Juan Domingo Perón. Na een ministerschap werd hij in 1946 tot president van Argentinië verkozen en was aan het begin van zijn presidentschap ongekend populair. Zo bevorderde hij de individuele vrijheid van de burgers, bouwde een eigen industrie op en verminderde de buitenlandse invloeden in de nationale industrieën.

Nog bekender dan de president zelf was zijn tweede vrouw, Evita Perón, die in 1919 in het dorpje Los Tolos werd geboren en later naar Buenos Aires verhuisde, waar ze tot een bekend actrice uitgroeide. Toen zij 24 jaar was, ontmoette ze Perón, met wie ze kort daarna trouwde en al snel de sympathie van het volk veroverde. Zij zette zich in voor de arbeidersklasse, voor de armen en streed voor gelijke rechten van de vrouw, maar zij stierf al op 33-jarige leeftijd. Nog steeds is zij uitermate populair en wordt nog steeds soms bijna aanbeden door vooral de vrouwen. Tijdens zijn tweede (corrupte) ambtsperiode verloor de president veel van zijn aanhang en in 1955 liet hij een bankroet land achter en vluchtte naar Spanje.

In de periode 1976-1983 was Argentinië in een vuile oorlog verwikkeld, waarbij meer dan 10.000 Argentijnen verdwenen. Verantwoordelijke hiervoor was de militaire junta. 

In 1982 viel Argentinië de Britse Falkland Eilanden aan. Zij claimden de eilanden als eigen grondgebied, maar Groot-Brittannië sloeg terug en heroverde de eilanden.

Recente jaren hebben politieke schommelingen gezien tussen linkse en rechtse regeringen. Ondanks uitdagingen blijft Argentinië een cultureel rijk land met een sterke passie voor voetbal, tango en culinaire tradities.